uzaklara dalýyor gözlerim çok uzaklara
bizden geriye kalan tüm kelamlar
birikiyor kirpiðimin ucunda...
sarýldýðým anýlardan dökülüyor
aþk kokan tebessümlerin...
sýðmayan acýlardan sökülüyor ruhum...
gözlerimdeki onca yangýn bile
ýsýtmýyor yokluðuna üþüyen bakýþlarýmý...
zaman durmuþ
yalnýzlýðýmýzýn en ýslak zamanýnda
dili dönmeyen gamzelerim küsmüþ
mutluluðumuzun en dilsiz safýnda...
tek söz iliþtiremiyorum dudaðýmýn iki yakasýna
hatýralar duruldu
þairliðim sustu
notalarý ayný yerden eksik
lal aðýtlar düðümlendi boðazýmda...
dilsiz bir sevdayla düþen sessizliðimi
baðýþla ey sevgili
inan kaþ çatýþlarýn bile nefesimin avucunda
baðýþla beni
baðýþla suskunluðumu
baðýþla ürkek adýmlarýmý
baðýþla dilsiz bir sevdayla ömrüne düþen sesimi...
yanyana olmasada bedenlerimiz
kalmasa da bizden tek iz
biliyoruz ki
ayný gökyüzünde asýlý yüzlerimiz
ayný yarada sýzlar sözlerimiz...
baðýþla ey sevgili !
hüzün karasý olup sokul dudaklarýma
sökül ruhumdan sýðmayan acýlarla
yeterki
unut ürkekliðimin uzaklýðýný
hayra yor büktüðüm boynumu...
gecenin karanlýðý yerine
bakýþlarýnýn sýcaklýðýný süreyim þifa diye
gülüþlerimin en aðrýlý yerine
üþüyen sesimle giydireyim
çýplak yüreðimi
ve sevdamýza dair bir resim çizeyim karþý daðlarýn tam göðsüne...
bilmiyorsun
ben hiç deðiþmedim
senin olmaktan hiç feragat etmedim
dilimin ucunda büyüyor sesimin tonu
suskunluðumda yaþýyorum sevdanýn koyusunu
korksam da
konuþamasam da
her geçen gün dilimin altýnda büyüyor özlemlerim
sana hayatlanýyorum
sevdana dili dönmeyen sözlerin nemli yataðýnda...
elysa