Serseri gönül uslanmaz mýsýn? Masumiyetin boðuldu, Nefessiz kaldýn... Ýþgal altýndayken tüm benliðin, Yarin kurþun gözleriyle vuruldun. Gecenin ortasýnda, Eylül rüzgarýna karýþýr sesin... Feryadýn karanlýk kör kuyularda... Ey gönül acýlarýn suskun, Közde yanar gibisin... Yine de gülümser yüzün. Kandil ýþýðý gibi yanar gözlerin. Gönül de hele bir bana, Sen nasýl bir yalancýsýn...
Kibriye KOÇAK ( ON ÝKÝYE BEÞ KALA ) Sosyal Medyada Paylaşın:
Kibriye Koçak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.