Gayretli ustalarýn çekiç sesleri Výnlýyor kulaðýmda Kayboldum bulut aðýnda Tufan arifesi yüreðim Yalnýzlýðýn içimizde Nasýl haykýrsak Ýnþa edilen son gemiyi mi kýrsak
Baþýmýzda bulutlar fýrýl fýrýl Altýncý, yedinci duyuyu tatmýþ Çok azizler besbelli Erdemli oluþlarý yükseliþinden belli Önce munisçe gelirler Aldýklarýný verirler Bilirler, açlarý, toklarý Baðrý yanýk muhtaçlarý Yayla gönül onlardadýr Apansýz kapatýr gökyüzünü Sevgi kulaçlarý
Siyahý, morcasý, kýzýlcasý Yýldýzlarýn toprak kokan yakýn dünyasý Aþkýný bu kadar kim bekler? Kansýn diye susuzluða çiçekler Güneþle yüz yüze Dereden, tepeden, denizden Davet üzre gelenler Bir muþtuyu yaþarlar sarmaþ-dolaþ Diþlileri yok, kenetlenirler Taç olup baþ döndürürler
Bazen an, bazen doyasýya vuslattýr yaþanan Seninde saçlarýný ýslatan yaðmurdur, bilirim Aþýnda buzdur donan. Ürkek bir kuþtur sanýrsýn, kar Avuçlarýna konan
Geceleri birileri böler uykunu Þimþektir dualý yalnýzlýðýna çýkan Beyninde dolaþýr falcý buðusu Yeniden mi göklere çekilecek sevgilerin Bir kurt mudur umutlarýn Uzaklarda daða çýkan
No’lur at yorganýný üstünden Yemin kýl beyaz muratlara Martýlarla el çýrp diri sabahlara Güzel giyin, güzel kuþan Bay bay et karanlýklara
Býrak, kýskansýn ne kadarsa kalbi kara
Söyle ! Elde ne var ki kalan Göreceksin o an. Göklerden gözlerine yýldýzlardýr boþalan Eksilmeyecek kahkahan Durma ! Atýl koluna sevgilerin Bak, ay öpüyor bulutlarý alnýndan Haydi koþ pencerene Kurtul deli yalnýzlýktan Senin gibi niceler gözyaþlarýnda yýkanan;
Mahsun koyma bahçemizi Güllerimiz..Boynu bükük ýslanan Bak ! Kesildi çekiçlerin sesleri Boðazladým ustalarý sýradan Vuslat bahçelerinde eðer sen “Billah !” Ýnþa ettirmem Nuh’un gemisini Son tufana son gemimiz,sen Yalnýzlýðýmýzýn alnýndan öpsen
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
hyazici58 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.