MAKBER ( KAYIP )

MAKBER ( KAYIP )


Hava puslu, toprak kuru biz nereye gidiyoruz
Yabancýyýz bu dünyaya yol da kayýp iz de kayýp.
Baðrýmýz içinde yumru, ömrü ziyan ediyoruz
Nasýl daldýk bu deryaya kol da kayýp diz de kayýp.



Yürüyoruz bilinmeze an zamansýz günler asýr
Sýrtýmýzda kervan yükü üç ibrik su yýrtýk hasýr.
Yürüyoruz, düþe -kalka, ayak tabanýnda nasýr
Hayli uzak dost dergahý il de kayýp düz de kayýp.



Kulaklarda bir uðultu duyulmuyor sanki ezan
Kavuþmuyor iki yaka tam tutulmaz oldu mizan.
Tabak kýrýk kaþýk bükük kaynamýyor hakla kazan
Gönüle ikramý yazan el de kayýp yüz de kayýp.



Söyleyin bana ne olur kim harflerimi saklayan
Aslýný inkara kalkýp konuþmamý yasaklayan.
Korkuyor geçen günlerden kalan günü ayýklayan
Ben insaným diyebilen kul da kayýp cüz de kayýp.



Manasý yok isimlerin çerçevenin resimlerin
Mana ararken yanýyor ruhu korda cisimlerin.
Ýntiharý tüm düþlerin, ilk baharý mevsimlerin
Efil efil esip gelen yel de kayýp güz de kayýp.



Üstümüzde kýmýldýyor varlýðýn nurdan heybeti
Çözülmeyen sýr içinde unutmuþuz nedameti.
Karnýmýzda aç canavar aðzýmýzda gýybet eti
Yalnýz güzeli söyleyen dil de kayýp söz de kayýp.




Gülüyor yâr cânan deyip cânýn yanýna kývrýlan
Gülüyor koca çýnarlar hazla benim tek devrilen.
Aðýr aksak okunarak dönüp en baþa çevrilen
Yanýp yandýkça savrulan kül de kayýp öz de kayýp.





Görmüyorum baðda baðýn dalda gülün solduðunu
Bilmezdim ben gecelerin böyle kara olduðunu.
Tüm insanlýk arar halde günden evvel bulduðunu
Þafaklara aralanan tül de kayýp göz de kayýp.




Peþimizde iz sürüyor sinsice gezen bir yýlan
Av oluyor umarsýzca yýlanýn önünde kalan.
Rabbim bu ne türlü azap kabirden dar sanki alan
Her þey yalan diye çalan tel de kayýp saz da kayýp.


ELÝF KESKÝN KARABULUT.../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
20.12.2015....Baþlangýç ...Son dört dörtlük...24.12.2015 saat : 03:00 Bitiþ



Üzmeyin beni bu kadar....Ya lale açmalýdýr göðsünüzde veyahutta gül....


Sosyal Medyada Paylaşın: