Kalp hiç durmadý yerinde
Her ritmik atýþýnda,
Heyecanýn gölgesinde hazýrdý,
Mavi güneþin týnýsýnda;
Açtýkça gökyüzünün rengi,
Mavi gözler bir kelebeðin kanatlarýndaydý
Çýrptýkça ve hýzlandýkça umuda doðru,
Gamzesine kondu baharýn
Huzuru duydu;
Ýç çekiþler suskunluðu dinlerken;
Ve dil lal olmuþken tüm gürültülüðe
Bir sis bulutu belirdi en siyah haliyle
Hep özlemlerimin düþlerinde;
Zifiriliðin en dem haliyle;
Mavi kanatlarýmda kelebeðim ölüyor
Titrek ellerimi açmýþken semaya,
Ve haykýrýrken can veren o nura,
Aþka susamýþken ve hazýrlarken dolu dizgin,
Yarýna çatlamýþ dudaklarý
Tortusu kalýyor karanlýðýn,
Sahte dudak dokunuþlarýnda
Çocuksu hayallerim diri,diri gömülüyor
Þehveti bol bu þehrin sokaklarýnda;
’’Uçurtmasý S/onsuzluða Takýlý Bir Çocuk Ýmzasý’’
Hüseyin Akçam