BEN GİDİYORDUM

Ben gidiyordum ve geceler kaldýrýmlarda titriyordu,
Çýrýlçýplak yatýyordu ay,
Yerdeki Nisan yaðmurlarýnda...
Rüzgâr çoktan çamura karýþmýþ
Bense derinden;
suskun ve acýmasýzca siliyordum gözlerimi...
Sessizliðe doðru bir hüzün kaçýyordu apansýz.
Yollarýn ötesinden
Yýldýzlar süzülüyordu gökyüzünden aþaðýya...
Uzak rüzgârlarýn gölgesinden
Sisler çöküyordu gitarýn susmuþ tellerine...
Bahara son kar düþtüðü zaman
Bu kentin kýyýsýndan bir düþ akýp gitti sessizce...
Ben gidiyordum ve geceler gözlerimden akýyordu...
Þiirler bile kurtaramýyordu bu þehirden gidiþimi
Her þeyin bittiði bu yerde
Denizleri doldurdum bitmez kalemlerin yüreðine...
Ama siz yine de anlamadýnýz,
Ve kimseler görmeden
Sonbaharlarý koydum defterlerin arasýna...
Öteki mevsimleri de alsam hiç fark etmez...
Zaten bu kentin yaðmurlarý da saklýydý yalanlarda...
Þimdi gidiyorum…
Boþuna aramayýn...
Boþuna beklemeyin...
Ben, bir daha ASLA dönmeyeceðim
Belki bir gün
Uyumuþ bir çocuðun elindeki masallarda bulursunuz beni
Belki de?
hiçbir zaman uyumayacaktýr o çocuk...
Artýk biraz da baþkalarý dinlesin yalanlarý...
HOÞÇAKALIN...

02.01.2001/Salý/SARAY
Saat:00:00
B.BÝRÝCÝK

Sosyal Medyada Paylaşın: