Sen ürkek bakýþlarýnla düþlerime sýðýnýnca Ay kayboluyordu varlýðýna Renginden utanan gece gözlerinle savaþtaydý Kimse gözlerinin rengini yenemez diyordu çýðlýðým Hapsolmuþ bir acý merhaba diyordu ikimize Yarým yamalak bir geceydik iþte
...
Kapý aralanmýþtý Gidiþini prangalamak isteyen o kilit sesi! ve o ses içime iþlenecekti... bir kara bulut býrakacaktýn... Gidecektin,bu çok önemliydi Bir dönüm noktasý olacaktý gidiþin Ayný varlýðýn gibi iz býrakacaktýn. Birazdan yaðmur yaðacak toprak koyu bir renge dönüþecek ama bu zifiri karanlýkta fark edilecekti. yollarý ve kaldýrýmlarý hafif bir telaþ býrakacaktý Birazdan sensizlik baþlayacak sonu olmayan bir matem oluþacak pervazlara dalacaktým... Yaðmurun düþünü kurduðum geceler canlacak ve yaðmura sarýlýp uyuyacaktým.. Sýrýlsýklam olacaktý aþk... Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhal06 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.