Kardelen

Gözlerinin yerini alamaz, bir baþka göz,
Sen’ki sinemde yanan sönmeyecek, köz.
Varsýn bilmesin eller, ne çýkar,
Sensiz rüyalar haram, uykular kaçak.
Kardelen çiçeðimsin, meçhul dünyamda,
Solma sakýn, gönül denen baðýmda.
Boran kar olur, gönül daðýmda,
Ömür’de kaç mevsim var’ki.
Kaç bahar, sen gibi güzel olurki,
Bu acele gidiþ nereye, neden san’ki.
Aynalarda söylüyor, aðlýyor zaman,
Beyazlarýma sebep olduðunu, Kardelen.
Kalabalýkta, yalnýz kalýrmýþ insan,
Nasýlda kaybolurmuþ, öðrettin sen.
Her þeyde bir izin var,yalnýz kaldý ruhum bak,
Almak istersen verdiklerini Kardelen.
Ýlk açtýðýn yere bak, Kardelen,
ilk açtýðýn yere bak...
 
Halil Ýbrahim KOÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: