SORAMADIM BEN...
Unutulmuþum gözlerinde, gördüm kendimi,
Neden diye bir türlü, soramadým ben.
Yalan’mý oldu sözlerin, bu sen misin diye,
Korktum’da bir türlü soramadým ben,
Hecendim dilinde, hani iki hece,
’’Firari uykularýmsýn.’’ derdin her gece.
Þimdi sen, çözemediðim bir bilmece,
’’Cevabý nedir?’’ diye, soramadým ben.
Hani ben bir düðümdüm de çözenim sendin,
Kördüðüm ettin de çözmeden gittin.
Sanma ki, sanma ki bende, yok olup bittin,
’’Bittim mi ben?’’ diye nedense soramadým ben...
Yine yaðar yaðmurlar, ýslanýr topraklar,
Güneþ yeni güne doðar, açar renk renk çiçekler.
Geçmez ki sensiz geçmez, varsa kalan seneler,
’’Bensiz, bensiz sende geçer mi?’’ diye, soramadým ben...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halil İbrahim KOÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.