GİDİYORUM

Yalan dünya üzerinden,rüzgar gibi geldim geçtim.
Ömür denen yol tükendi,sona doðru gidiyorum.
Bazen engin bazen yüksek, bir kuþ gibi daldým uçtum.
Kanat kýrýk kol tükendi,hana doðru gidiyorum.

Yarenimin cemalinde,bulamadým biraz nazý
Muhabbetin sofrasýndan,alamadým yâr’dan hazý,
Bir nebzecik tebessümle,gülemedim bazý bazý.
Dost bildiðim kul tükendi, O’na doðru gidiyorum.

Hayallerim suya düþtü,gerçek görmüyorum düþte,
Devirdim yarým asýrý,saçým da kalmadý baþta,
Böyle sevmeseydim keþke,evcilik oyunu aþkta,
Oyna oyna rol tükendi, yöne doðru gidiyorum.

Cehalete savaþ açtým ,ilmi gördüm tebeþirde
Yobazlýða silah çektim, vurdum yundu teneþirde,
Kim götürdü malý mülkü,cepsiz kefen çamaþýrda,
Rýzkým bitti mal tükendi, Han’a doðru gidiyorum.

Kul Figani çýktý yola,ben yanmaya gidiyorum
Ýçtim Ecel þerbetini,dem kanmaya gidiyorum
Hakkýnýzý helal edin,Rab anmaya gidiyorum.
Gitmek var da; kal tükendi,"SANA" doðru gidiyorum.

Erdem GÜMÜÞ
Kul Figani
22.12.2205
Sosyal Medyada Paylaşın: