GÖKKUŞAĞIM ADIYAMAN
Gökkuþaðý gökten inmiþ aþaðý,
Rengi düþmüþ topraðýmýn yüzüne…
Daðý taþý sarmýþ sevgi baþaðý,
Saygý dolmuþ gül kokulu düzüne…
Atalardan dostluk miras oðula,
Güzel huylar damga vurmuþ çoðula,
Þer bitmeden gün görmeden boðula,
Ben hayraným senin insan özüne…
Gönlü boldur eþe dosta yabana,
Ýnsanlýðý yayýlmýþtýr tabana,
Selam olsun okumuþa çobana,
Merttir canlar güvenirim sözüne…
Adýyaman göz açtýðým ilimdir,
Tarihimdir gökkuþaðý dilimdir,
Ýlmik ilmik el halýmdýr kilimdir,
Nakýþ olur sevdasýnýn közüne…
Cantekin der; mis kokulu havamsýn,
Karlý daðým bereketli ovamsýn,
Bað bahçemsin benim sýcak yuvamsýn,
Hasretimsin bak garibin gözüne…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.