HOŞ SAFA GELDİN

HOÞ SAFA GELDÝN
Rahmettir, adýn gibi bize emanetin
Yaðsýn gönlümüze sicim sicim bereketin
Seni hatýrlatýr her bir eþya her bir cisim
Seninle huzura kanar yüreðim
Senin aþkýnda yanar benliðim

Çöl kumlarý bekledi geliþini
Diri diri gömülen kýz çocuklarý bekledi
Ýnsanlýða muhtaç köleler bekledi
Mazlumlar yetimler bekledi
Senin geliþini bekledi tüm dünya
Boynu bükük ve solgun
Susuz çiçekler bekledi

Cehalet bataklýðýnda yüzerken cihan
Risalet güneþin doðdu Hira’dan

Sen geldin
Ateþler söndü Mekke’de
Sen geldin kisralarýn saraylarý yýkýldý Ýran’da
Sen geldin huzur geldi sevgi geldi
Sen geldin mevsimlere güllerin geldi
Ruhumuza bitmek bilmeyen
Yüce sevdalarýn geldi

Sen geldin
Kumlara gömülen kýzlara can geldi
Sen geldin kölelere hürriyet geldi
Sen geldin analarýn ayaklarý altýna cennet geldi
Ve Sen geldin
Ýnsanlýða insanlýk geldi
Sen geldin ruhlara hayattan hayat geldi

Hoþ geldin ey evreni aydýnlatan
Hoþ geldin ey kainatý nurlandýran
Hoþ geldin Güllerin Efendisi
Hoþ geldin Gönüllerin Ýncisi
Varlýðýna sonsuz þükürlerdeyiz
Bitmek bilmeyen hamd-ü senalardayýz

Ýþkenceler sardý dört bir yanýný
Huzurunu bozunca müþrikler
Terk ettin doðduðun topraklarý
Kapkara gecelere boðuldu
Öksüz kaldý Mekke’liler ardýndan
Kavrulan çöller ýslandý gözyaþlarýndan
Yollarýný gözlediler Medine’de insanlar
Her gün ve her gece
Doðmaný beklediler yüreklerine
Dolunay gibi Veda Tepelerine

Hoþ geldin ey gönlümüzün Sultaný
Hoþ safalarýnla geldin Ey Nebi

Kumlar sayýsýnca düþtü gönlümüze ferahlýðýn
Dünyamýzý aydýnlattý eþsiz varlýðýn
Ýlim Çin’de bile olsa öðrenmeyi emrettin
Sabretmeyi de kardeþliði de öðrettin

Sen Habibullahsýn Ey Efendim
Sen Rahmandan bizlere elçisin
En çok sevilensin
En çok özlenensin
Sen eþsiz incimizsin
Sen en sevdiðimizsin
Tükenmeyen sevdalarýmýzdasýn
Gönlümüzün sultaný
Baþýmýzýn tacýsýn

Hoþ geldin yüreklerimize safalar getirdin
Hoþ geldin SULTANIM
Hoþ geldin caným EFENDÝM
Evrenimize hoþ geldin
Yüreklerimize hoþ geldin..

Faruk ANBARCIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın: