İSMİNİ

ÝSMÝNÝ

Sen gittin ya!
Boþ vermiþtim hayatý.
Ýki satýr karalamak için,
Öylesine aldým kalemi, kaðýdý;
Ýþ olsun.

Yine takýldýn kalemin ucuna;
Ha bire senin aþkýný,
Cizdi de cizdi.
Ne ettiysem silemedim,
Zeynebim,
Hem kaðýttan, hem de kalbimden,
Ýsmini.

Ben senin dününü bilirken,
Yarýnýndan ne beklerim ki.
Unutmam!
Nasýl unuturum; yalvarýrken, gitme derken,
Bana ettiklerini.
Ama ne yaptýysam silemedim,
Ýsmini...

Sen,
Hep kývýrarak konuþursun;
Üstelik de yalancýsýn.
Döneklik de tam mesleðin.
Geride unutmak için býraktýðým,
Herþeysin.
Ama,
Sol yanýmda da,
Kalansýn.

Bu isim,
Kalbimin en hassas yerine;
Göðü delen direk gibi,
Dikilmiþ.
Artýk taþýmaktan
Yoruldum.
Aðrýsýyla zor yaþarým,
Ne ettiysem de
Atamadým.

Ne bitmez aðrýymýþ.
Sökeceðim;
Hem kalbimi, hem de
Ýsmini..

22.12.2015

MEHMET SEMERCIO
Sosyal Medyada Paylaşın: