TOPRAÐA DÜÞER
Kardeþi kardeþe düþüren þeytan.
Kardeþin koynunda þaþýran þeytan.
Kardeþlik hissini yok eden þeytan.
Hayatý boyunca þerrini kusar.
Umulmadýk anda söner ocaklar.
Sarmayý özlüyor, seven kucaklar.
Kanýna sýrt döner, eli kucaklar.
Kor ateþler ile ciðeri daðlar.
Rüyasýnda görür gider peþinden
Uyanýnca, piþman olur, ettiklerinden.
Yine yenik çýkar kan güreþinden.
Kardeþler neden, gaflete düþer.
Küskünler barýþsýn dünya fanidir.
Dunyanýn varlýðý buna manidir.
Kardeþi kýranlar vallah canidir.
Gün gelir izinden kalmaz bir eser.
Acý söz kalplerde zehirli oktur.
Hayýrlý iþlerde maraza yoktur.
Bu öyle illet ki benzeri yoktur.
Haksýzlýk konuþur, hakikat susar...
Kardeþler,kardeþçe yaþamak lazým,
Kimseye kurbanlýk deðildir caným.
Kan baðlarýmla, kaparsam kapým.
Gözler açýk gider, topraða düþer.
Bazen mirastýr o, nedenin baþý.
Hep büyükler taþýr sýrtýnda taþý.
Erol un payýna bir mezar taþý.
Düþünce geç olur kendine küser.
2014. Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.