ÖDEDÝN, BEDELÝNÝ.
Gözün açýldýðýnda, vakit zaten geçmiþti.
Zaman seni su gibi, yudum yudum içmiþti.
Kopan kol kanadýn, dostlarýn biçmiþti.
Gör nasýl ödüyorsun mertliðin bedelini...
Hangi el vefa bilip dönüp tutar elini.
Hiç uðraþma be gönül, hiçte yorma dilini.
Bak aynaya seyret, o yýpranmýþ halini.
Gör nasýl ödüyorsun mertliðin bedelini...
Bilenler maraz demiþ iyiliðin sonuna.
Çekmediðin dertmi kaldý bedenine canýna.
Ýbret ile baksana bir sað, bir sol yanýna.
Gör nasýl ödüyorsun mertliðin bedelini...
Namertlerle geçirme, artýk ömrün kalaný.
Gördünmü hiç iyiliðin, karþýlýðin bulanýný.
Ganimetmiþ yüreðin, hep yaþadý talaný.
Gör nasýl ödüyorsun mertliðin bedelini...
Garip Erol tanýdý, merdini,namerdini.
Can bildi güvendi, kurtaramadý elini.
Geçte olsa anladý, insanýn namerdini.
Gör nasýl ödüyorsun, mertliðin bedelini.
20/12/2015 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.