İLK GÜLÜCÜK -1-
Elveda aþkým
Güle güle
Sen ölmeden ölmeyi tercih edenlerden idin...
Öldün.
Ama öldü dedikleri zaman deðil..
Sen bende yeni öldün.
Gönül gözü olanlardan idim
Üstelik bir yýðýn da,neyse!
Ölmemiþtin.
Ben senin dirini görmedim ki..
Ýstesen görebilirdim.
Beni sevmediðine hiç inanamadým ama...
Belki de beni sevmiyordun.
Belki de þu belki de bu?
Kimbilir ne?
Adam sende!
Hayýrlýsý olsun.
Yanlýz hoþlanmadýðým,giz!
Bir de büyük yalanlar!
Olmaz,olmaz bunlar!
Olmamalýydý,hak etmemiþtim.
Biliyorsun iþte...
Ben neysem oydum.
Ýstediðin neydi?
Beni esrarengiz þeylerin çektiðini mi düþündün?
Tam aksi miydi düþündüðün,neydi?
Merak iþte...
Ben seni çok sevdim...
Ben seni çok sevdim,seksi moruk.
Artýk yorgunum..
Artýk hastayým..
Artýk seni aramayacaðým
Artýk sanýrým,senin o çok sevdiðim sesini duymayacaðým.
Öyle içime doðuyor
Ya öleceðim
Ya da sen beni hemen aramayacaksýn.
Ben ise artýk hiç aramayacaðým.
Elveda aþkým
Güle güle.
Sen ölmeden...
Ölmeyi tercih edenlerden idin?
Artýk öldün.
Sen bende yeni öldün.
Ölmemiþtin.
Ama ben ölüyor gibiyim..
O kadar da gayretlerdeyim..
Ayakta durmaya,yaþamaya!
Meðer tükenmiþ,bitmiþim.
Ama ben ölüyor gibiyim...
Son anýmý nereden bileyim.
17.03.2008.
Müfide Decdeli.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.