hayatým toz pembeydi uyanmadým ki çözüm
çar naçar kula döndüm saðým solum da sobe
yakýp küle döndürdüm uslanmadý ki özüm
ortalýk malý gibi her þeye kaldým gebe
yol ve izim þaþýnca baht boyandý siyaha
nefse de boðularak ömrü ettik tarumar
evi barký kaybettik döndük hepten seyyaha
fýrsat kaçýp da gitti istikbal oldu kumar
öne gelen fýrsatý bilmeyip heba ettim
huysuz huydan vazgeçmez boþ gelip boþ giderim
doðru olan ne varsa hiç fark etmeden yittim
ben artýk iflah olmam kördüðümdür kaderim
dünya malým olsa ne akýl kýt neye yarar
doðru kullanamadým yanýp gitti hikmetim
ki önü görmedikçe doðru verilmez karar
uyduk gittik þeytana cehennemdir biletim
oyun bildim hayatý hiç düþünmeden ittim
akýl olmazsa baþta ne tas kalýr ne tarak
olmadý bir salâhým bir ömür hiçe gittim
en son piþman da olsak neden affetsin ki Hak…
(20.12.2015) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.