MASALLARIN İÇİNDEN DÜŞÜYOR ÇOCUK
Bir masalýn içindeydi çocuk.
Gülerdi masum bakýþlarý,koþarken yarýnlara.
Kardelenler gibi beyazdý düþleri
Bazen bir uçurtmanýn kuyruðuna tutunup,,
Mavi bir gökyüzü olurdu gözleri.
Bazen de,en güzel mutluluðu çizerdi dünyasýna.
Küçük sevinçleriyle.
Ýþte o masalýn içinde böyle yaþarken çocuk..
Oysa; masallar güzel biter diyordu.
Yanýldý çocuk.
Çalýndý gülüþleri
Oturdu göz kapaklarýna,kanlý gözyaþlarý,
Gözlerin de kocaman bir korkuyla,
Aðladý çocuk.
Büyüdü hüzünleri acýlarýn kucaðýnda
Ya savaþlar ortasýnda,kan revan içinde vuruldu düþleri.
Yaralý bir kuþ gibi savunmasýz.
Yada,denizler kucakladý yarýnlarýný,
Öptü minik bedenlerini.
Ýþte o zaman bir masalýn içinden,
Cennete düþtü çocuk..
Býrakýn onlarý yaþasýn masallar içinde.
Býrakýn onlarýn olsun bütün maviler.
Hep gülsün gözleri,gülsün masum bakýþlar.
Deðmesin hiç bir acý minik yüreklerine.
Býrakýn,býrakýn hep mutlu çok mutlu
Büyüsün çocuklar...
GÜLSEREN MORKAN
12/21/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.