ÇOCUKLUĞUMUN KIŞI

Kýþ gelip,lapa ,lapa kar yaðdýðýnda,
Köyüme gider gözlerim .
Mutlu mutlu yaðan kar taneleri,
Kamaþtýrýr gözlerimi...
Aklýma lastik ayakkabýlarým ve
Gecelerinde kurtlarýn uluduðu,
Korkusuzca gülüp ,kartopu oynadýðýmýz,
Iþýksýz sokaklar ,kýzak kaydýðýmýz tepeler gelir.
Dalarken,taþa deðer topuklu çizmelerim,
Ayaðým bükülür,geri geri yürürüm,
Büyüdüðüme üzülürüm.



Handan Uçak Tunca
21/12/2015
Yürekten Mýsralara
Sosyal Medyada Paylaşın: