bereket çağrısı
iki kýþ seviþirken filize durdu bir çiçek
iki dað arasý kuytu yerde iri taþýn gölgesinde
palamut piþirildi ateþlerinde
budaðý bol meþelerle örtündüler üstlerini
boynu bükük menekþeler bitti kan renginde
ertesi sene ayný yerde bulundu ölümlüler
büyüdü serpildi ateþin çocuðu tez günde
zihnime ektim can buldu o günden tüm çiçekler
vurgun yemedim
bulutla kol kola gezerim
geri geldikte bereket
yeri geldikte aþkýn pýnar
yeri geldikte zehir zemberek
kulvarýnda ölümle gezinebilecek
kolay deðil meysiz dökünmek
bir solukta içmek aþký þarkýlarýnda
yaktým duygularý çemberi daralmýþ yasaklarda
bir ülkenin ateþler arenasýnda
o gün bugün kollanmak nedir bilemedim
sanrýlar yürüdü kattým önüne
dinleri tanrýlarý
dersine çalýþsýn insanlýk
gürültülü çaðladý çetintaþ pýnarý sedefli tepenin
birlikte aðlaþtýk barýþtýk orada ayrýldýk
ziyaretle baþ baþa býraktým tüm mazlumlarý
iþte böyle gülüþür her pýnar
akýþan nehre sorulmaz neden kök salmadýðý
yoksul soluklarla tükendi ergenlik
elime geçirdim seni son tutsaklýk
yeþertmeye yeter bu son yaðmur damlasý
bir damlan bile yetti göverdi tüm çiçeklerim
sedef kesti tüm ova
yetke kulvarýmda gezintideyim
20.11.2015 16.40
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail sami (Şimal) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.