Bir derdim var büyüktür,çýkýþý var mý yarýna. Hak verdi anahtarý,baðlamam kulun varýna. Hak istemedikçe çýkmak istemem hüda’dan. En büyük kilit kalbime vurulmuþ,açmadan nasýl geleyim huzuruna ?
Gidemem asla,zalimin kilit vurduðu pusulu yoldan. Ýçinde ihtiyasýzlýk saklý,dünya için deðer mi ayrýlmak hak’dan. Ýstemem bahar kokusu,sensiz açacak çiçekten. Bana sen lazýmsýn,al beni zalimin el vurduðu dünyadan.
Ýfrit musallat olmasýn,ica’z eyleme kadim olan sensin,biz ise sensiz. Kurtar þu dünyadan huzuruna el deðmeye,asar deðilsek de hasretiz. Zerre itimatým yoktur dünya da seni zikir etmeyen hiç mahluka. Azad eyledin sadýk olamadýk,kopuk dallarla kaldýk bahçesiz.
Ve seni ararken dört duvar arasýnda. Býrakma bizi çaresiz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kürşad çerçen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.