öyle bir dua’ydý ki yüreðime yakýþan
suresiz !
öyle bir d/okundu ki bedenime
kundaksýz bebek kadar günahsýz !
kaldýrýrdý iki kirpiðimin arasýndaki kül rengi perdeyi
iliþtirirdi bakýþlarýma
sevdalý gözlerini
küsen tebessümlerimin aðýrlýðý altýnda
yüklenirdi acýlarýmý
yüklemi yapardý þiirlerinin
ürkekliðim üþüyüp titrerken avuçiçinde
alnýndan öperdi hüznümü
gün yüzü görmeyen soðuk karanlýðýmda
ýsýnýrdý mavisi solan hayallerimin ufacýk elleri...
gözlerimin daldýðý yerde soluk olurdu nefesime
asardý kendini kirpiklerime
adýnýn dört harfini çivilerdi göðsüme
-ben geldim sevgili !
der,
otururdu gönlümün orta yerine
sonrasý mý ?
böyle bir gece vakti yine dökülürdü dilimden dua dua
yalvarýrdým Yaradan’a
-baðýþla ömrümü ömrüne
diye.. !
elysa