Vakti Gelince
Yapýlacak bir iþ zamansýz olmaz,
Çoban koyun güder vakti gelince!
Bu dünya fanidir, kimseye kalmaz,
Herkes göçer gider vakti gelince!
Vakitsiz ötmüyor, bizim horozlar,
Vaktinden önce hiç olmuyor kozlar,
Vaktinde geliyor, mevsimler yazlar,
Dostlar bayram eder, vakti gelince!
Gelmezse zamaný çocuk büyümez,
Zamansýz bir adým atýp yürümez,
Zamansýz insanýn yüzü hiç gülmez,
Oluyor derbeder vakti gelince!
Vakitsiz öter mi baðdaki bülbül?
Ancak gelip konar açar ise gül,
Neler ister neler inan ki gönül,
Gönül baðýn budar vakti gelince!
Ýnsan olgunlaþýr belli zamanda,
Ocak yanar ise tüter dumanda,
Dertli ’ye hoþ gelir, saz da keman da,
Bana bir tas su der vakti gelince!!
ERDEMLÝ-19 Aralýk 2015 Cumartesi
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.