Şimdi gelmelisin...

ne at kendini ucurumlarýmdan
nede býrak bosluga
kýyýlarýmdaki yuzlerce kayýptan yorgunum artýk
yorgunum
her derinime duseni kurtaramamaktan..

yirminci yuzyýlýn sadakatiyle tanýyabilmek isterdim seni
cektigin sancýlarýný bastýrabilmek icin yeni sözler uydurup
basucuna býrakabilmeyi
daha iyisini yazamýyorum diye karnýma agrýlar giriyor
daha iyi sözlerimi tukettim diye belkide
inkar ediyorum senden önceki tüm asklarýmý

tutamadýgým senmiydin
son kez kendini býrakan derinligime..
belki de tutmamak iþime geldigi icin
senin de tutulmamak icin
sesini bile cýkarmadan kabullendigin
bu bogulmalarýn
nefesin cigerlerime dolarken
öptügüm kadýn senmisin?

bu icimde durmadan cýrpýnan senmisin..
kýyýlarýma vuran ve yeniden býrakan kendini sonsuz mavilige..
bu cankurtaranýna sevdalý oldugu icin belki de
durmadan bogulan
ve kendisini bogmasý icin iþbirligi yapan denize vefa borclarý takan....

hangi kaybýmýn yerine seni koymalýyým bilmiyorum
simdi kullanýlmýs yuzlerce kelimem arasýnda en az kullanýlmýslarý ayýklayýp
þiir yapýyorum
olmuyor
eski sevdamýn yerine seni koysam almýyor
baþka bir yolu olmalý
yada buyutmeli icimdeki bu kalbi
birgun sende gelirsin diye daha buyuk bir eve tasýnmalý...

hangi zamanýn kavminde varolduk anýmsamýyorum artýk
ne bir pusulasý vardý aþkýmýzýn
nede haritada tutarlý bir acýklamasý koordinatlarýmýzýn
evrensel bir düþ kurar gibiydik
biz iki sevda gezgini
yelken actgýmýzý sanarken acýk denizlerde
akýntýsýna kapýldýgýmýz
kendi karasularýmýzdý
senin küf tutan sayfalarýndan arýnmaný saglayan
benim bir gun gelirsin diye aklýmýn bir kösesinde sakladýgým...
daha ne kadar uzagýnda duracaksýn limanlarýmýn?
yaþadýgýn fýrtýnalarýndan yorgun
kayalýklarýmdan uzak tutabilmek icin
durmadan fenerlerimi yanýk tuttugum
gelirsin diye ansýzýn
gözlerimi yatýrýp uzaklarýma
hazýrlandýgým
gelmiyorsan eger
baþka karsýlama töreni duzenlenmiyecek bu limanda
kapanýr fenerin ýsýklarý...
kýrýlýþýn yankýlanýr ama
duyulmaz kalabalýklarým da....
Sosyal Medyada Paylaşın: