Kara ayrılık

Þiir defterime koyduðum güldün
Ne ara kurudun ne ara öldün
Aþka inancýmý ortadan böldün
Dilerim murada ermezsin güzel

Kalbime hasretten bir bahçe kurdun
Sensizlik ekleyip çapayý vurdun
Sevdamý toplayýp harman savurdun
Bir demet mutluluk dermezsin güzel

Gönlümün meraðý en tatlý belam
Mazinin hatrýna eylesen kelam
Ne haberin gelir nede bir selam
Ufacýk bir umut vermezsin güzel

Yokluðun baðrýma saplanmýþ çengel
Haykýrsam ve duysan. Ne olur dön gel
Aramýzda daðlar tepeler engel
Artýk dünyamada girmezsin güzel

Hasretin gönlümde ateþ yakarken
Aklýmda saçlarýn, güneþ batarken
Gecenin koynunda rahat yatarken
Ayazda donaný görmezsin güzel

Dünyamý kapladý kara ayrýlýk
Þimdi notam düþük mizrabým kýrýk
Göðsüme oturdu dev bir hýçkýrýk
Üstüne senide örmezsin güzel

Mustafa’yým dedim, gel deme hayýr
Ýçimde sevdanýn közleri uyur
Çok geç deðil inan, yol yakýn buyur
Bir þans daha versen ölmezsin güzel

Yaklaþýk bir saat önce doðaçlama olarak kaleme aldýðým
þiirimde bahsi geçen "güzel" tamamen hayal ürünüdür...

Sosyal Medyada Paylaşın: