SENSİZLİĞİN HİÇBİR ŞEYİNDEYİM

Ýçime daðýlan acýyý bilemezsin,
Anlatacak kadar da güçlü deðilim,
Sensizliðin her dakikasý Ekim akþamlarýna dönüyor,
Vakit geçmez içimden,
Pencerenin önünden gel al beni,
Yaðmurluyum bu akþam!
Camlardan süzülüp dökülüyorum yerlere,
Gözlerim sýzlýyor,
Yüzüm acýyor…
Bir karanlýk hikâyesindeyim!
Bitmeyen sayfalara anlamsýz yazýlar yazýyorum,
Hiçbir sözcük seni getirmiyor bana,
Kaç bayram gelmedin,
Ne zamandýr yoksun,
Seni beklediðim anlarda daha da çok küstüm her þeye,
Tut artýk beni kendinde ne olur, tut artýk,
Karanlýklar içindeyim,
Kuþ uçmaz, bulut düþmez topraklardayým…
Ay, hep durur gecenin kulaðýnda,
Lakin hiçbir þey yok,
Bir garip boþluklar içindeyim!
Gel al beni duvar köþelerinden,
Gözyaþým kalmadý artýk,
Öyle uykum var ki, bu gece hiç bitmesin!
Dýþarýda baykuþ sesi,
Kalbimde yok adresin,
Gel bul beni,
Rüzgârýn arka sokaðýndayým!
Gece lambalarýna kar taneleri düþer,
Çýplak aðaçlara dokunmadan gel,
Senden sonra kalmadý hiçbir renk,
Kapýlar suspus olmuþ,
Sensizlik, taþ duvarlar gibi yýðýldý üstüme,
Yastýðýma çöktüm,
Uyudum…
Bitti…
Bir tuhaf sensizliðin hiçbir þeyindeyim…

19.10.2006/SARAY…-Saat:18.19…-B.BÝRÝCÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: