Ay nasýlda parlýyor bu gece uykusuzluðun haykýrýþý týrmalýyor beynimi gecenin de haykýrýþý bir baþka mecnun gibi,leyla gibi ay ’ a nazmý yapýyor, yoksa niye geldin mi ? diyor oysa ikiside biribirini öyle güzel tamamlýyor ki... Ay da bir baþka,gecede bir baþka gece ay ’sýz olurmu ? Ay ’ sýz gece olurmu ? her ikiside ne kadar muhteþem ... seviyorum , hem geceyi,hem ay’ý ... geceme renk katýyor... salýncakta sallanýrken o dallarýn gölgesinde göðe yansýmak ne heyecan verici iki renk var hayatýnda biri siyah,biri beyaz nostaljiyi severim ben böyle romantik ruhunu dinlendiren müziði de severim üçü bir arayý da severim.. Gönül naðmelerinide severim aklýma geldikçe de yazarým söylerim ben karanlýk gecelerin koynunda saklý olan sevdayý severim
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülşen ERİŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.