GEÇMİŞ TOZDUR ÜFLE GİTSİN

Bir ben uykusuz birde sokak lambalarý
gece nasýlda karanlýk hiç korkmuyorum ki
rüzgarda ara ara esiyor bedenimi üþütüyor
nefesim kesiliyor,gözlerim aðlýyor baba
garlarda köþe bucak bir saða sola bakýnýyorum
etrafta baþý boþ insanlar oturuyor
kimileri uzanmýþ banka
dünyaya umursamadan uyuyor
kimileri gidip geliyor biri iniyor biri biniyor
acep bu insanlar nereye gidiyor..
hayat ne kadar boþ,gönüller sarhoþ
kimileri çok rahat,kimileri ise kýzgýn
öfke saçýyor küfürler yaðdýrýyor
bilmezmi acaba hangi gönülleri kýrýyor?
sineye çekilmiþ gamlar,aðrýsý sancýsý hepsi cabasý
yaþanacak bunlar baba yaþanacak
sen olsanda olmasan da yaþanacak
kaçmayý denedim,olmadý
haykýrmak istedim olmadý
sustum,sustum,sustum
gamla yüklü vagon gibi,tren ardýndayým
takýldým gidiyorum...
yargýlýyorum þimdi geçmiþimi
hakimi ben,savcýsý ben,yeter bunca mahkum olduðum
bu saatten sonra kendimi AZAD ediyorum...
belki kalpler kýrýlacak,varsýn kýrýlsýn,
belki de küsecekler varsýn küssünler
bir tek þey istiyorum,aynanýn karþýsýna geçip
kendilerini yargýlasýnlar,
belki ADALET yerini bulur..

.................GEÇMÝÞ TOZDUR,ÜFLE GÝTSÝN..........



Gülþen ERÝÞ
07.08.2013
Sosyal Medyada Paylaşın: