UNUTMADINIZ
kanralýðýn on iki tonu gökkuþaðýmla, cizin yanaklarýmý masumiyetimin!
damlalarýmýn ýslak sýcaklýðýnda, kurutun anýlarýmý.
yeþeren ümitlerimi, koparýn bahcesinden binlerce defa...
beni ben unutmuþum ama siz unutmadýnýz hala!
kalbime gecirin önce yalnýzlýðý, ilmeklerinden iplik iplik...
kýrýklarýný dikin hayallerimin, ýþýltýný örten herbir karýþta!
yüksek yüksek yerlere býrakýn cýðlýklarýmý,
býrakýnki! o puslu gökyüzleri karýþsýn caresiz kopan naralarýma,
bitsin bu hikaye doðmadan,zaten hicran dolu mahrumiyetim hep delik deþik
kimi leri sakýnsýn gözlerini þüphesizce, kimileri ise dert küreklesin üstüme.
aþk ilkbaharýný bulurdu sonucta! bana hep yaz sonu baharý,
mevsimler unuttu,tarihler sildi, asýrlar terketti ben gibilerini,
beni ben unutmuþum ama siz unutmadýnýz hala!
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhammet Fatih Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.