Þairler sevdalarýný, hasret ve özlemlerini mýsralara döker.
Söz olur, beste olur, dilden dile yüreklerde söylenir.
Sazýn teline dokunan mýzrap bin ah çeker.. Ta derinden
Garibanýn ekmeði, asi, göz yaþý, özlemleri, acýlarý türküler.
Kimi zaman sevda, kimi zaman ekmek, kimi zaman yaþam kavgasý.
Yetmiyor hiç biri yürekteki acýlarý, kavgalarý avutmaya.
Hele garibanýn, fakirin, hiç hakký yok sevmeye, sevilmeye.
Bir maviye boyanmýþ umutlarý, birde yürekleri en büyük varlýklarý.
Bak bak iþte yine çýktý maddiyat karþýmýza alay edercesine.
Eee neylersin maddiyat krallarýn kiralý olmuþ. her benliði çýkarmýþ köle pazarýna.
Sen ne dersen de yürekler yine kalýyor bu anlamda yine arka planda.
Bilmiyoruz kaç yürek kan aðlýyor, umutlarý hayalleri yýkýk viranelerde.
Aþk, sevda, hayal ve umutlar asýlý kalýyor çoban yýlldýzý gibi karanlýklarda.
Uzanýp dokunmak isteselerde mavi umutlarla ayýþýðýna, çoban yýldýzýna.
Hayaller boþ, rüyalar yorumsuz, yaþam anlamsýz kalýyor yanlýzlýk yurdunda...
Ayisigican
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.