Şairler sevdalarını, hasret ve özlemlerini mısralara döker.
Söz olur, beste olur, dilden dile yüreklerde söylenir.
Sazın teline dokunan mızrap bin ah çeker.. Ta derinden
Garibanın ekmeği, asi, göz yaşı, özlemleri, acıları türküler.
Kimi zaman sevda, kimi zaman ekmek, kimi zaman yaşam kavgası.
Yetmiyor hiç biri yürekteki acıları, kavgaları avutmaya.
Hele garibanın, fakirin, hiç hakkı yok sevmeye, sevilmeye.
Bir maviye boyanmış umutları, birde yürekleri en büyük varlıkları.
Bak bak işte yine çıktı maddiyat karşımıza alay edercesine.
Eee neylersin maddiyat kralların kiralı olmuş. her benliği çıkarmış köle pazarına.
Sen ne dersen de yürekler yine kalıyor bu anlamda yine arka planda.
Bilmiyoruz kaç yürek kan ağlıyor, umutları hayalleri yıkık viranelerde.
Aşk, sevda, hayal ve umutlar asılı kalıyor çoban yılldızı gibi karanlıklarda.
Uzanıp dokunmak isteselerde mavi umutlarla ayışığına, çoban yıldızına.
Hayaller boş, rüyalar yorumsuz, yaşam anlamsız kalıyor yanlızlık yurdunda...
Ayisigican
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.