KARINCA

KARINCA

Ben edessa kralý Abgar’ýn varisi Hüma

Tacým elimden gittikten sonra
Gönül ya,
Yüreðim haddini aþarak meyletmiþti Zeliha’ya

O ki Komegan kralý Nemrut’un kýzý
O ki güneþin doðuþuyla batýþýný elinde tutan hükümdar

Senin neyine gerek tacý elinden alýnmýþ fakir
Bilmez misin Ýbrahim’i dahi ateþe attýðýný
Allah þahidimdir hiç duymadým böylesi bir acýmasýzlýðý

Ceberrut yalnýzlýðým emretmiþ olsa gerek
Uymuþum þeytana Zeliha’yý severek

Duymuþ Zeliha’ya yandýðýmý Nemrut
Emirler yaðdýrarak askerlerine
Sürmüþtü yalnýzlýðýmý týlfýndýr tepesine

Yüz sürerek Halil-ül Rahman dergahýna
Sýðýnmýþtým güneþin gölgesine

Duyunca sürüldüðümü Zeliha
Olmuþtu aðlayarak âma

Ve karýnca
Sevdiðime inanýnca
Ýnmiþti aynzeliha gölüne
Damla damla taþýyarak Zeliha’nýn gözyaþlarýný
Söndürmüþtü içimde büyüyen yangýnlarýmý

Efkan ÖTGÜN
Sosyal Medyada Paylaşın:

Hüma Efkan Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

GÜNAYDIN SEVDİĞİM DELİ ADAMLAR SUS RİYAKAR, İKİ YÜZLÜ İNSANLAR GÜNAYDIN BABALAR GÜNÜ ŞEHLA BAKIŞLI CEYLAN DÜN DÜNDE KALDI AZİZİM. AYRILIĞIN ERTESİ GÜNÜ AH BE ÇOCUK