Ayrılık düğümü

Þimdi ben dört duvar arasýnda hasret biriktiriyorum
zindanlar ince ince okur yüreðimi sabýr vaktinde
aþýlmaz yollar düz oldu mahþer uslandý özleminle
yokluðun penceresinden bakýyorum varlýk deryasýna

Dört yaným karanlýk hücrelerim hasret kokuyor
ölüm nedir unuttum galiba oda beni unuttu
baksana hasretinden baþka bir þey uðramýyor bana
hasretim dile gelse zindanlar neye yarar yokluðunda

Gel sor beni yanan ateþe küskün ve mahur bulutlara
yada git bak aynaya gördüðünü söyle aþýklara
zindan içinde bulmazsan kendini gel allah aþkýna
kurtar beni çünkü ben sen diye bu zindanlardayým

Ey sevgili ben bir girdabýn içindeyim aþk çýkmazýnda
ayrýlýk düðümünü çözemiyorum dar aðacýnda
unutulan neydi ölümü hatýrlarken hýçkýrýklar içinde
gönülden ziyade aklýmýz neye takýldý söyle

Yetmiyor yüreðim gözlerinin karþýsýnda direnmeye
dil suskun gönül vurgun yanmaktan öteye gidemiyorum
mezar bile bakmýyor benim yüzüme anla iþte
hasretin zindanýnda prangalar eskitiyorum aþk içinde
Sosyal Medyada Paylaşın: