ZOR BİLMECE
Gökten yaðmur gibi rahmet damlasa,
Bizim bahtýmýza kara taþ düþer.
Þans talih ýrmaklar gibi çaðlasa,
Bizim þansýmýza kötü düþer düþer.
Gönül penceremiz açýktýr bizim,
Camý çerçevesi göçüktür bizim.
Özümüz açýktýr seçiktir bizim,
Ýnsan kalmak için hayli iþ düþer.
Bu dünyanýn çetrefilli halleri,
Kimi kara giyer kimi allarý.
Kiminin yaz günü solar gülleri,
Aðustos ayýnda baða kýþ düþer.
Kimine Yaradan yürü kul demiþ,
Ona dünya senin mutlu ol demiþ.
Bize zor bilmece haydi bul demiþ,
Kýyam da rükuda gözden yaþ düþer.
Herkesin peþinden koþar þans talih,
Bizide kovalar durur kör salih.
Bize küs tutmuþ þans salih malih,
Aklýmýz ermezde gözden yaþ düþer.
Kul TÝRYAKÝ erdi iþin sýrrýna,
Bakmýyor feleðin sinsi tavrýna.
Sýrtýný yaslamýþ dua sabrýna,
Yirmi dört saati bölmüþ beþ düþer.
12 aralýk 2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.