SÖZÜM VARDI
BÝR SÖZÜM VARDI
Vazgeçmem! Bir sözüm var geleceðim,
Sana gül bahçeli ev alacaðým.
Irmaðýn yanýnda, dað yamacýnda,
Kýr çiceklerine komþu olalým.
Unutmam sözümü, bekle orada,
Gelirim dedim ya; belki yakýnda.
Tüm yollar tutulmuþ Türkmendaðý’nda
Gecikirsem sabret! Yol verir Hüda.
Barutun dumaný daðlarý sardý,
Gözler görmese de, gönlümüz yardý.
Düþman kurþunlarý ne kadar kalleþ,
Önde gidenleri yerlere serdi.
Gençcecik yiðitler þehadet aldý,
Yere düþenden çok ayakta kaldý.
Döneceðim bir gün, üzme kendini,
Unutur muyum hiç, bir sözüm vardý.
Azrail pusuda, korkmam sollarým,
Þehit düþer isem haber yollarým.
Gökten seslenirim: "Bir sözüm vardý,"
Ýnþallah Elçi’ye komþu olalým.
16.12.2015
MEHMET SEMERCÝO
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet SEMERCİO. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.