Hüznün Gecesi

Vazgeçtim kendimden, hayallerimden, korkularýmdan ve bana ait ne varsa hepsinden...
Gitsem, kaybolsam. Ben bu gece ölsem, yok olsam.
Yitirdim beni hayata baðlayan duygularý. Bu gece ne kadar hayat baðý varsa gýrtlaðýma düðümledim.
Korkmuyorum yaþamayý sevmediðimi söylemekten.
Yoruldum. Yaþým genç ben yorgunum. Umutlar kýrgýn bana bu gece.
Dokunmayýn sormayýn halimi. Kime ne bitiksem, dipteysem? Hepsi benim acým.
Açým, lakin istemem lokmanýzý.
Varsa yokluðumu isteyen, gözü aydýn yokum bu gece.
Tanýþmadýðým aþka küstüm.
Dertliyim derdimse kendimim.
Yüküm bu gece kendime, ezilmek istiyorum altýnda.
Daha iyi anlýyorum kaybolanlarý sakakllarýnýn arasýnda.
Ne kadar kalabalýk varsa bu gece o kadar yalnýzm.
Gülmek ne haddime. aðlamaksa masumlarýn olsun. Bana sükut kalsýn bu gece.
Deðmesin mutluluða dair hiç bir söz yüreðime.
Varsa daha derine itecek yük, hepsini yükleyin omuzlarýma.
Ne kadar mutlu varsa hepsine iyi geceler.
Bana... Banaysa zor geceler.

Sosyal Medyada Paylaşın: