Tan yeri aðarýrken, Güneþin ilk ýþýklarý ile kýmýldanýp aðýr,aðýr, sonra nazlý nazlý açmasýna þahit olmuþtum ,.. dað lalesi,..anemon’ un... Gece üstünden geçen fýrtýnaya raðmen, o narin haliyle toprak anaya tutunmuþ,.. mor kýrmýzý güzelliðini taç yapraklarýnýn içine gizlemiþ,.. derin bir uyku seansýndaymýþcasýna, baþýný boynuna düþürüp, sabaha sabretmiþ,.. yaðan yaðmura ,esen rüzgara aldýrmadan... yýldýrýmlarýn ortalýðý kaldýrmasýný umursamadan... Çünkü ; Vakti geldiðinde, güneþin doðacaðýný, karanlýðý ýþýðý ile boðacaðýný,.. ve o yamacýn, bu seramoniyle uyanýp, rengarenk bir coþkuyla katýlacaðýný,.. Biliyormuþ.... ................................. Nereden mi biliyorum...? Anemon’ un yalancýsýyým...
SELDA ÝYÝEKMEKÇÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İYİEKMEKÇİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.