DİPLOMAYLA DEĞİL
Yine sen düþtü satýrlara
Yine þahlandý þiirlerimde sözcükler
Hani mutluluk bizim olacaktý
Mutluluðun m si bile yok ellerimde
Gözlerimde umutsuzluk yaþlarý
Dudaklarýmda aminlere karýþýyor adýn
Varlýðýnda þükre eðilen baþým dumanlý
Acýyý iliklerimde hissediyorum
Bir ben miyim fazla gelen bir ben miyim böyle darmadaðýnýk
Filistin askýsýnda can veriyor bedenim
Son isteðin nedir diye bile sormuyor acýlarým
Kan kusuyorum damla damla
Her gün ölürken yaþamaya çalýþmak ne kadar tuhaf
Oysa yaþamak için sebepler bile yok
Nedenler sonuçlar hepsi birbirine karýþmýþ
Kördüðüm misali hayatýn içinden çýkamýyorum
Sormak istiyorum ilkokul öðretmenime bana nasýl öðretmiþ matematiði
Ben ne mutluluklarý toplamayý nede acýlarý çýkartmayý öðrenmiþim
Tek öðrendiðim hayatý ve bir ekmeði bölmek
Okul yýllarým geliyor aklýma nasýlda akýllý bir öðrenciydim
Þimdi ise hayatýn okulunda sene tekrarý hep acýlarým
Ah ben ne sevgiler ne seviyorum diyenler gördüm
Kardan adamlar çýktý çoðu çocuðu da bir gölgeden ibaret
Yürekli sandýðým yürekler gram çýktý
O delikanlýyým diyenler delikanlýlýkta hep sýnýfta kaldý
Okumakta boþmuþ be hayat þimdi elimde diploma
Bir kaðýt parçasýndan ibaret hayatý öðretememiþ ki bana
Hayat formüllerle diplomayla deðil yaþayarak öðreniliyormuþ
Yaþayarak
15.12.2015…ÞAÝRÝÇEM…
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.