ÇOCUKLUĞUMU ÖZLÜYORUM
Hayatýn dikenli yollarýnda yürüyorum
Ceplerimde umutsuzluk kýrýntýlarý
Yaþanmamýþ onca hayaller
Bir bebek kadar masum düþüncelerim
Çocukluðum geliyor aklýma
Mutluluktan çýðlýklar attýðým o günler
Eskiden her þey ne kadar güzeldi
Okuldan gelirdik yemek zaten hazýr olurdu
Aileyle yenen yemeðin ardýndan
Hemen kestaneler kesilir sobaya tek tek dizilirdi
Mutlaka izleyecek güzel bir dizi ya da film olurdu
Kestane bile o kadar tatlý gelir diki bize
Ah ah eskiler þimdi herkes bir odada
Yemekler bile tepsilerde odalara servis ediliyor
Ben çocukluðumu çok özlüyorum
Hele o bayramlarý daha bir hafta önceden kýyafet bakmaya gidilirdi
Ayakkabým elbiseme elbisem çantama uymasý gerek ti
Þimdi modaymýþ her biri baþka bir renk
Uyum vardý ahenk vardý
Bayram sabahý ilk iþimiz büyüklerin ellerini öpmek olurdu
Onlarda bize para verirlerdi çok mutlu olurduk
Hemen bakkala koþardýk þimdi dünyayý verseler mutlu olur muyuz sanmam
Ne bayramlar güzel nede bizler mutluyuz
Baþkalaþmýþ her þey zamana ayak uydurmuþ
Herkes de bir telaþ bir yere yetiþememe kaygýsý
Egolar tavan yapmýþ
Nerede kalmýþ kadir kýymet bilen gençler
Hep daha fazla ister olmuþuz
Özlüyorum çocukluðumdaki saflýðýmý
Gülen gözlerimi ýþýldayan diþlerimi özlüyorum
Ben en çok çocukluðumu özlüyorum
Uçurtmalar ý mý elma þekerimi
Tahtadan yaptýðým bebeklerimi
Evimize çat kapý gelen komþularý
Babamýn elinden tutup lunaparka gitmeyi
Hayatý toz pembe görmeyi
Özlüyorum yarýmda olsa çocukluðumu …16.12.2015…Þairiçem…..
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.