O dümensiz bir gemi yalnýz sürükleniyor Hangi liman rastlarsa orda mola verecek Nerde bir güzel görse hep þansýný deniyor Delik deþik gönlünü ayaklara serecek Hala neden ýsrarla ona diyorsun ki yar O baþýnda geç esen zannetme ki nevbahar.
Hiç kimseyi sevmeyen sevdadan ne anlar ki Daha küçük yaþlarda anne elini çekmiþ O gün bugündür artýk baþka kimi dinler ki Sevgisiz yüreðinde gemilerini yakmýþ Gönlünde erimiyor zamansýz yaðan bu kar O baþýnda geç esen zannetme ki nevbahar.
Kervan geçmez bir köyün en kuytu köþesinde Kývrýlmýþta yatýyor evsiz gariban gibi Bazen balýk oluyor rakýnýn þiþesinde El açýyor sevdaya görsen aþk muzdaribi Kaynayan gönül gibi tütüyor buhar buhar O baþýnda geç esen zannetme ki nevbahar.
Ne istiyorsun gönül aðlýyorsun boþ yere Neden Ýnat ederek hala onu istersin Deðer mi gördün sanki o zalimden bir kere Kendi sevgi görmemiþ neden sana göstersin Onu saracaðýna git daðda bir taþý sar O baþýnda geç esen zannetme ki nevbahar.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.