Biz şimdi hangi cümlenin bitimi olduk?

Susmalarýn kýrýntýlarý var boðazýmýzda, konuþsak batýyor sussak kanatýyor.
Dil yüreklere laf geçirmez akýl dilden geri kalmaz.
Yani sussak da gidiyor gidenler konuþsak da kalmýyor gitmek isteyenler.
Bir bitiþe ne çok meraklýymýþ adýmlarýn.
Hiç umurun deðilmiþ yaþadýklarýn.
Bir son oluþa meydan okumak isterken yüreðim, bu yaptýðýnla kalýyor maalesef her þeyim.
Ve ben en çok istediðimle imtihan olurken, sen uzaktan uzaða kayboluþa sürükledin ikimizi.
Ya kabullenip gidecektik ikimizden ya da sustuklarýmýzýn acýsýyla yaþayacaktýk bir ömür.
Hoþ gitmeyi sen seçtin kýrýntýlarý yaþamayý ben.

Aslýnda bir fark olmasý gerekti birbirimizden.
Ne bileyim belki olurda birbirimizi çekeriz farklý kutuplar misali.
Ben çok seven oldum ama terk edildim, sen sevmeyen oldun ama terk ettin.
Var aslýnda birbirimizden farkýmýz kalan ben giden sen gibi.

Þimdi susmaya devam mý edelim?
Kaderdir deyip vaz mý geçelim?
Tüm vazgeçiþleri cebimize katýp birbirimizden mi gidelim?
Sahi olmayan neydi?
Neyi olduramadýk hayatýmýza?
Sev dedin, en temizinden sevdim.
Hiç býrakma beni sakýn gitme dedin, bir ömür pahasý seni sevdim, senin kaldým.
Anlaþýlan yetmedi ne sevgim ne de direnmelerim.

Bir yok oluþa mahkûmsa eðer bir þeylerimiz buna ne sen ne de ben engel olamayýz.
Sayamadýðým kaç kere söyledim; gel bu aþk bitmeyi deðil, meydan okumayý hak ediyor diye.
Dilim mi yetersiz kaldý yoksa senin mi gitmeye hevesin vardý?
Doðru ya, bir aþk bir tarafýn ‘’kal’’, bir tarafýn hoþça kal demesiyle bitermiþ.
Biz þimdi hangi cümlenin bitimi olduk?
Hangi þiirin dýþta kalan satýrý olduk?
Söylesene hangi gecenin tek yýldýzý ve hangi gündüzün siyah güneþi olduk?


Hatýrda kalma zamaný gelmiþ aslýnda birçok þeyin.
Geriye atýp birbirimizden eksik yol alma zamaný gelmiþ çok önce.
Ve madem bir bitiþin kurbaný olduk ikimiz, bari bir hatýr olsun geçmiþimiz.
Hani giderken yýkma bazý þeyleri diye söylüyorum.
Olmamasý gereken bir þey varsa madem olmayacak, ama olaný da alýp gitme derim.

Bitmesin demiyorum her þey; bitebilir, geriye bakmadan gidilebilir.
Ama hatýr diyorum orada bir þeyler býrak derim.
Hani gelecek geçmiþi hatýrlasýn, ne bileyim dalýp gidince gözler ufak gülüþler býraksýn.

Yani kýsacasý güzel insan; giderken býrak bir þeyleri, hani ille de bitirmek gerekmiyor her þeyi.
Ve geçmiþi güzelleþtirecek, bizi yan yana olmadan da yan yana getirecek anýlar býrak derim.
Hani biten bir aþký imha etme isterim; hatýrý iþgal ederken yaþadýklarýmýz kanatmasýn yüreðimizi isterim.
Ve konuþtuklarýmýz kanatmasýn bizi, yeni umutlara dua olsun isterim.

Bir bitiþe mahkûm kýlýnmýþsa bir þeyler fayda etmez bilirim yazýlýp çizilenler.
Madem yok olacak olmaz dediðimiz birçok þey, o halde bir gülüþ gölgesinde býrakalým biz her þeyi.
Hani hatýrlandýkça aðlamalarý deðil gülücükleri biriktirsin göðsümüzde.

Son yolumun son duraðý yolun açýk olsun benden yana.
Ben hep sana yol alacaðým her ne kadar sen baþkasýna alsan da.
Sen baþka yolun yolcusu ben senin yolun.
Yollarýmýzýn bir gün kesiþmesi dileðiyle, hoþça kal...

Sosyal Medyada Paylaşın: