GERÇEĞİN İMGESİ

GERÇEÐÝN ÝMGESÝ

Bilinmez bir diyarda kurulan bir neþeye,
Ýnce ince iþlenmiþ, al yeþilli bir çini.
Ruh denilen caddeden dönü versen köþeye,
Karþýnda belirecek, göreceksin içini.

Çeliklerle çevrili ürkek sesli bir aný,
Ýçine göz yaþýmla nice çileyi yazdým.
Sinsice ilerleyen köhne tipli zamaný,
Durdurmanýn hatrýna, neler baðýþlamazdým.

Matemli bir vakitte titrersin en derinden,
Geçmiþin geleceðe nice kederi saklar.
Kývrýlýr bacaklarýn kýmýldamaz yerinden,
Zulmetin en içinde duru verir ayaklar.

Göðsüne ok saplanýp gözüne perde inse,
Yinede her hayâli, gerçeðini andýrýr.
Koca geçmiþ silgiyle bir çýrpýda silinse,
Biri gelir uykudan o vakit uyandýrýr...

AYÞE GÜL YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın: