İLK GÖZ AĞRISI
Sonsuzluðun içinde son dedi yutkundu
Ah dedi! Geçmiþe yandý tutuþtu
Sazýn teline vurdu, vurur gibi sinesine
Ýlk göz aðrým dedi, sustu, yutkundu.
Açýlýrdý gemiler, yeni âþklara gebe
Yaðmur bulutlarý gözlerime çile
Baþka âþklar adamý, düþürmez çöle
Ýlk göz aðrým dedi,sustu, yutkundu.
Yapraklarýný saymaya ayrýlýðýn, ömrü yetmez.
Dön dese biliyorsun gücüm yetmez
Uzandým, tutmak istedim, düþtü ellerim
Ýlk göz aðrým dedi, sustu, yutkundu.
Çaðlarýn dibinden çaðýrýr bir ses,
ihsan eder, rüyada kendini bir nefes
Ýkinci baharýný yaþar, kýrýlmýþ heves
Ýlk göz aðrým dedi, sustu, yutkundu.
Ömür böyle geçer, elden yok gelir,
Kim dönmüþ ki giden sevgili gelir.
Aðlama gözlerim sil artýk yaþlarýný
Ýlk göz aðrým dedi, sustu, yutkundu.
M. Ö./2008
kahramanmaraþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.