Aklıma düşen sen

Çýfýn sarýyla,
orman gülü pembeyle kucaklaþtýðýnda,
eriyen karlarýn son damlalarý
denize ulaþtýðýnda
aklýma düþen SEN.

Sýcak bir rüzgar akasyanýn
yapraklarýný öperken,
þelale pusunu þimþir aðaçlarýnýn üstüne dökerken
aklýma düþen SEN.

Kuþlar sessizce kanat çýrparken
hoyratça akan nehir kayalara çarparken
aklýma düþen SEN.

Elimde demli bir bardak çay varken
gökyüzünde en ýþýltýlý ay varken
aklýma düþen SEN.

Annenin yavrusuna sarýlýþý gibi,
yere düþen yiðidin diriliþi gibi,
Yusuf’un Züleyha’ya olan gülüþü gibi
aklýma düþen SEN.

Perdenin ardýnda, pencerenin pervazýnda
gecenin ayazýnda
aklýma düþen SEN.

Sevginin karþýlýksýz rotasýndan
hüznün en aðýr notasýndan
aklýma düþen SEN ...
Sosyal Medyada Paylaşın: