ne kalmýþtý ki büyüdükçe küçülen bu þehirde her köþe baþýna pusu kurmuþ hüzünden baþka kim dindirebilirdi acýsýný can çekiþen masumiyetin kim dindirebilirdi gözleri oyulmuþ bu yüreðin ötanazi çýðlýklarýný
bilmiyorum bilmiyorum bilmiyorum belki de uçmayý öðrenmeliyim sudaki köklerime dönmeliyim
bu dinmeyen açlýk yaðmurunda sýrýlsýklam cehalet tamtamlarýyla sefalete sürüklenirken insanlýk alkýþ kýyamet ah gidiyorum iþte size tüm görünmeyeniyle balçýða bulanmýþ göðünüzü býrakarak size renk renk ölü çiçekler býrakarak ah ne aþaðýlýktýr sizin büyüklüðünüz size büyüklüðünüzü býrakarak gidiyorum gölgemi duvara þarkýmý rüzgara býraktým ve gidiyorum ruhumu hiçliðe býrakarak
sivri aðýzlý mezarlar yargýlasýn sizi
Sosyal Medyada Paylaşın:
olricx Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.