ðündeliðin esgimeden yenisi dikilmeden yenisini gündeliðe keyme ellerinde olur olmaz yeni dikinemezsin el içine çýk(a)cak, en az bi tene fýsdanýn ossun gýyýda-köþede emme ille temiz ossun ðözel keyin esgi keymek ayýp deði(l) emme temiz, tertipli keymemek ayýp hemi de çoð ayýp
unutma “boba evinden duvaðýna çýkcan goca evinden kefennen” n’olursa olsun bu diyardan gedemezsin bu diyardan gedemeycene ðöre bu deveyi usulunce gütcen bunun baþga bi yolu yok
bunnarý sana ðözünü korkutmak uçu deði(l) de eyi bi yuvan olsun deye annadýyon yavrým beni eyi dinne; mutlu ol deye annadýyon gýzým ne derler.. “hocanýn dediðini dut, gettiði yoldan getme” sen dediðimi dut, gettiðim yola var getmezsen getme eyi yannýný kendin bil.. kendin iþle
benim annatdýglarým bi gulaðýndan girip öteykinden çýkýp getmez i(n)salah, düþün daþýn ilaflarýmý "yengem eyi dedi” deyosan, gulaðýna küpe et.. “kötü dedi” deyosan laflarýmý galdýr aþþa (tersliðe) at" neneyen hu yaþdan ke(y)ri alca(ðý)mý almýþ, satcamý satmýþýyýn o(ð)lan evermiþ, gýz çýrak çýkarmýþýyýn o(ð)lum yog everecek, gýzým yok gelin edecek bizimki ha bi “gonþu gayreti” o gadag… gari.. sen bilin gerisini
baþga bi bildiðim, baþga bi niyetim marýsa hurdan gakmak nasip olmasýn haa kötü ol benden bil.. eyi ol kendinden, eyi ol da, bana ne gerisinden”
“-ben de senin eyiliðin uçu burdayýn te þu gapýdan çýkýnca bi da(h)a bö(y)le bi zaman olmaz gonuþmaya gari hinci eveliki gibi deði sen eyinlig uçu biþi(y) dersin ya, gören ossa sorsan üstlerine alýnýrla(r) laf davþýyon sanýrla(r) neyeyen aman.. caydým dünneden, býktým canýmdan”
**
“-neyise bizim gýz dur bii! bi(r) þi(y) sorca(ð)san sor ðözel gýzým” …. gelin ðýzýýýmm utangaþlýðý burak hinci baþýný iki yana sallama “yok” deme bunnarýn hepici(ði) tamamýsa gelelim o gonuya…”
gelin kýz al al moru mor alnýnda boncuk boncuk ter, iþi zor
nefesi kesik, baþý öne eðik gözlerini yerde tek bir noktaya sabitlemiþ aðlayacak mý gülecek mi bilememiþ bir halde dinler bekler de bekler
“-dur abaa, o konuya gelmeden evvela önþe.. benim de bi decem-mar, dur hele” … “-gýz gýzým” … “bak boban seni bi(r) gýdým çocug demeden verivimiþ gocaya, sana da sordular helbet, gönnün var mý deye sen de “heye” dedin ki, bu bö(y)le oldu Allah var hepisi var emmeee, bak sana de(ye)ceklerim var neye dersen; gelin giden gýz gýsmýna nasihat adettendir, ürüsüm böyle hepimize etdiler, biz de sana ediyoz, eyi olun i(n)þaallah”
“-ossuun.. ossun varsýn” “-onnarýn bilmediði mi var, babýþ gibi dil, aðzýný aþsýn da bi dinne” … “-sen hele, al çocuðunu da bizim gýz çýkývý dýþara, iþine gücüne bag ýz” “…”
“-senin bildiðin gadak bizim unuttuðumuz var evel Allah” “-herkeþ senin gibi üþ ðoca esgitmedi haral ged anam geeed, analýk deði mi ellere ðalsýn”
“-el gadag çocug bu ne bilir,.. ne anlar gelin olmagdan ben deyen d(iy)ece(ði)mi de! aðþama yok bu gýz, aklýna geldiði mi var dedim de dedim.. demeye gomaya yermen abaa musadenne” … “-bag gýzým gel otur hö(y)le annacýma ne de olsa bir el evi bu” .. “el deyinþe öðey deyince iki dudag bile bir araya gelmemiþ”
“-huyu, huyuna, suyu, suyuna benzemez emme netcen senin de evin orasý olacag gari ay aydýýýn, yol belli” .. “-duvaðýnan, urbanla gircen ak kefennen çýkacan gayri gerisi nasip, atýnan avrat, yiðidin bahtýna denmiþ.. Allah yardýmcýn olsun, yavrýýýmm”
“-sen ayak uyduracan bundan ke(y)ri onnara” .. “-gözünü kör edecen, gula(ðý)ný saðýr” .. “-her duyduðunu demeyecen ki… adýn govcuya çýgmasýn boþboðazlýk etmecen..”.. … “-her bulduðunu yemeyecen ki, aþ, boðazýna düþkün, boðazsak demesinler..”, .. “-gonuþurkana diline, sofrada eline mukayet olcan ” “-sabahýn erinden galkacan, sobayý yakacan” “-zabah ekme(ði)ni hazýr edecen, sofrayý hazýr edip el pençe durup bekleyecen”
“-bag gözel gýzým” .. “-yeyni at yemini, iþlek gelin sevisini artýrýr tembel at da kendini gamçýlatdýrýr mülcem gelin de kendini zýpýtdýrý(r)”
“-dediglerime eyi gulak ver gelin dediðin yörü(r)kene ayak sesi garþý damdan duyulmalý ki “bu ðelin ilerde becerikli eyi bi avrat olur, ettiði duttuðu beðenili(r) biþirdiði yenili, dikdiði keyili(r) oluna varýlý(r), gýzý gelin alýný” de(r)ller .. “aðþam gayýnnan, gayýnboban yatmadan yatmaycan zabah böyüklerden de, gocandan da erken gakacan” “-gayýnboban yat(a)ca(ðý)nda pantulununu, çorabýný çekecen, aya(ðý)ný el ile(ðe)nin de yu(ya)can a(ð)zýný baðlanmýþ, dilini daðlanmýþ etcen,.. ”söylemelik ” vermediyse sö(y)lemecen…
ya bir tarla, ya bi.. beþibiyerde, ya da bilezig, inek biþi iste ha almadan! söylenme sen de haaa! bi goç veriseler de ý-ýh deme gönünden ne gopuyosa o.. o onun þerefi..”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.