BU GECE ÖYLE ÖZLEDİM SENİ
Gözlerini görür gibiyim
Eriyor boþ odamda karanlýklar
Düz duvarlarý görmez olur
Aðýr geçen bir zamanda
Zincire vurulan gönlüm
Dokunmak gelir ellerine nafile
Bu gece öyle özledim seni
Gelmezsen nasýl görür
Sokaklar boþ artýk
Bir kýþ gününde
Kahve köþesinde ýssýz
Sigaranýn dumanýna baðlý umut uçup gider
Bir sahil þeridine yürür ya insan
Bu gece öyle özledim seni
Yorgun bir gecenin ortasýnda
Uzanýp tutmak istersin yastýðýný
Uykulu bulutlar arasýndan hemen
Çekip alamazsýn kayar gider gözlerin
Bu gece öyle özledim seni
Anlatmasý zor bir tanem
Seni hep yüreðimde hissediyorum
Kokun bulutlara takýlýr kalýr
Dokunamadýðým tenin
Duyamadýðým sesin
Göremediðim gözlerin
Gecenin karanlýðýnda hayal olur gider
Bu gece öyle özledim seni
Gelmeni isterdim
Bir kuþ misali yanýma uçarak ama nafile
Usulca kalkýp giden düþlerim olur
Ardýna bile bakmadan beni gittin
Hiç de sebep yokken
Ama olsun
Bu gece öyle özledim seni
Bayramým olsun isterdim her geliþin
Gidiþin matemim olurdu
Yokluðunla kaldým yine yalnýz
Gecenin tam orta yerinde
Bir bakýþýnda kaybolmak isterdim
Seni üzmemek için tabi
Bu gece öyle özledim seni
Aslýnda seviyordun biliyorum
Bir sözünle erimek
Elin elime deðdiðinde
O bir baþka
Hasretin bir baþka oluyor güzelim
Seni içime çeker gibi
Ýçmek istiyorum
Ama yoksun
Sigaramýn dumanýyla doluyorsun ciðerlerime
Sahilinde yalnýz
Bu gece öyle özledim seni
Behçet Bük 1162/12.12.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.