Yeşilsiz evler....

O evlerin bahçelerinde koyu yeþilden açýk yeþile
Aðaçlar....Dallarýnda yemiþler ....
salkým salkým ...koruklar olurdu
Dört tarafý çevrili Gök ...Yüzünü ..
Gösterirdi her sabah...

Tatlý tatlý tebessüm ederdi..
Gözleri benekli yapýncak...

Yapraklarýn üstünde çiy olurdu göz göz...
Kavak aðaçlarýnýn ezgili hýþýrtýlarýyla
uyunurdu evlerde...

Üfleyen cihazlarýn yapmacýk serinliði olmadan...

Yeþili tanýmayan þehir içinde þehirler kuruluyor.....
Tepeden bakan narsist binalar ...
Demirden köklerini salýyor.....
Topraklarýn baðrýndan koparýlýp atýlmýþ
Aðaçlarýn yerine...
Devasa binalar yansýyor...
Granit taþlarýn üstüne...

Yüzünü gösteremiyor güneþ
yýkýlmayý bekleyen
Evciklere....

Demir kuþaklý geçitlerinde belinde künyesiyle..
Robotik adamlar geliyor selamsýz ...

Zincirsiz..kelepçesiz ..kapýlara
Dokunup
Yapmacýk bahçelerden
Geçiyorlar...

An-Ahdar olmadan.......

Kýsmen benzetilmiþ ...
Suni yapraklarý kýmýldatýyor rüzgarlar..
yalandan ..... ruhsuz.. aromasýz...
Gün be gün artýp..
balkonlarý saran
iksirli çiçekler süslüyor
Camlarýn pervazlarýný...

Yapay yeþillerin cansýz dallarýna
Tutunmuyor yaðmur damlalarý......
Can acýtýyor soðuk kucaklarý...


Süs aðacý palmiyelerle kuþanmýþ
Metropolde...
Dökülmeyecek yapraklar
Hazan mevsiminde...
Kucaðý boþ kalacak topraklarýn
Kurumuþ yaprak özlemiyle...

Ekelim fidanlarý
Þehir içinde yeþil
Yeþil içinde þehir olmalý
Nefes almalý gelecek
Gerçekten.....



Sosyal Medyada Paylaşın: