Bu Dert Benim

BU DERT BENÝM

Hayat boyu çileye katlandým,
Bu yazgý benim bu dertler benim.
Acýlara bend olup dayandým.
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Derdimi söylesem defter almaz.
Derdim yazmaya kalem dayanmaz,
Her kalp bu dertleri kaldýramaz,
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Dað idim için için yanarken,
Gülümserim ölüme bakarken,
Ýçim yanardý yüksek çýkarken,
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Benim gülümsün gül sen aðlama,
Veysel’ime yakýþýr baðlama,
Sakýn kilit vurmayýn kapýma,
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Üzülmeye vaktim yok, üzmedim.
Yavrularla baþ baþa gezmedim,
Daðýldý tespihim dizemedim,
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Bir sancý ile böðrüm acýdý,
Dostlar hastaneye taþýdý,
Son durak olup kapý kapandý,
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Mork denilen yer soðuktu bacým,
Samed’im di, canýmdý baþ tacým,
Kimseye demeden söndü acým.
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Yýðýn yýðýn dostlarým toplandý,
Vücuduma ak kefen kaplandý,
Dost omuzunda sona varýldý,
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Ahir bende, ben ki ahir-deyim,
Rabb’imden geldim Rabb’imdeyim.
Þimdi ahir bekleyenler-leyim,
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Benim için aðýt yazma sakýn,
Önde giden bile dönmedi bakýn,
Yavrular boynu bükük bakmasýn,
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Cennet-Cehennem kiþi elindedir,
Her bir kuzum ayrý sevgidedir,
Kinim olmaz her þey dilimdedir,
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Hayallerim vardý yalan dünyada,
Bak hüzün hakim oldu yuvamda,
Bacýlar dizin döver kapýmda,
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Her fani gibi Hakk’ýn kuluyum,
Adým Burhan Veysel oðluyum,
Sormayýn bana dertle doluyum,
Bu yazgý benim bu dertler benim.

Benim için göz yaþý akmasýn,
Hayýr hasenat kapým kapanmasýn,
Dostlar beni dualarla ansýn,
Bu yazgý benim bu dertler benim.
Bu yol sonum bu yolda ben yokum.

Þair ve araþtýrmacý yazar; Abdullah Yaþar Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın: