Ben Vedaları Sevmedim Hiç
Ben vedalarý sevmedim hiç..
Elvedalardan hep nefret ettim..
Her yaþanmýþ güzellik
Üç hecede sonlandý da
Birkez olsun saymadým, sayamadým..
Ben vedalarý sevmedim hiç..
Çünkü burada son’lar
Yeþilçam vedalarýna benzemedi hiç..
Burada ayrýlýklar acýmasýz,
Burada ayrýlýklar zamansýz,
Burada ayrýlýklar yapayalnýz..
Mesela, niyetlenen sýrt dönüp giden de
En damarýndan bir müzik girmedi fonda..
Yaþlý ve acýlý gözlerle,
Bakmak düþtü hep payýmýza..
Ben vedalarý sevemedim hiç..
Nedense her veda’da bize kalan,
Çýldýrtan bir sessizlik,
Kararmýþ dünya’nýn zindanlarý oldu..
Kýsacasý dostum;
Mutluluk misafir, vedalar yoldaþýmýz oldu..
Ben vedalarý sevemedim hiç..
Her elveda da
Sadece kalp sesimizi duyduk çýrpýnan..
Oysa güzel olan ne varsa
Hayal’den gerçeðe hicret
Hep bu sonlar da kaybettik biz..
Ýþte þimdi;
Hükümsüz vedalar da, sadece hükümlüyüzdür..
Müebbet mi..?
Üzülme dostum, o an bizim en güzel günümüzdür..!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayrettin Gönül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.